31/07/2010 - Reggae on the rock 2...แค่ฟังชื่อก็ ฮิก ฮิก แล้วใช่ป่ะ ?
ปีที่แล้วมันฮิกจริงจังแหละ แต่ทำไมปีนี้มันถึง....= ="
แถมปีนี้ยังมีเรื่องเหมือนอย่างที่แม่พูดไว้เลย T^T
สุดท้ายชีวิต 9 สาว ,, ออม ฝ้าย ใหม่ ตาล ผึ้ง มุก โฟม นัท ตูน
ก็มาจบลงที่ร้านที่ดีที่สุดอย่าง...ร้านพี่ตู่ ฮ่าาาาาาาาาาาา >o<
เอาจริงๆเลยนะ...สนุกกว่าไปนั่งชายหาด ท่ามกลางคนนับแสน
แถมด้วยหมอกควันบุหรี่ ห้อมล้อมด้วยขวดหรือกระป๋องเบียร์ บลา บลา~ = =*
เป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยม T^T ปีหน้าคงต้องพิจารณากันอีกที เหอๆ
In My Life~*
วันเสาร์ที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2553
วันศุกร์ที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2553
Move Forward !!
Work & Travel...โครงการที่คิดไว้ในใจว่าอยากจะไปตั้งนานล่ะ คึคึ
ตอนนี้...มันกำลังจะเป็นจริงล่ะนะ >< การสัมภาษณ์ผ่านไปเมื่อวันอังคาร
ฮู้ววว...ตื่นเต้นที่สุด แต่มันออกมาดีทีเดียวล่ะ ^^
แต่ก็ยังมีอีกหลายขั้นตอนกว่าจะได้ไปจริงๆ...มันต้องผ่านไปได้ด้วยดี ^o^
ขอบคุณพ่อกับแม่ที่สนับสนุนหนูเป็นอย่างดี ขอบพระคุณมากๆค่ะ ><
หนูจะตั้งใจทำให้ดีที่สุดเลย...^_____________^
ตอนนี้...มันกำลังจะเป็นจริงล่ะนะ >< การสัมภาษณ์ผ่านไปเมื่อวันอังคาร
ฮู้ววว...ตื่นเต้นที่สุด แต่มันออกมาดีทีเดียวล่ะ ^^
แต่ก็ยังมีอีกหลายขั้นตอนกว่าจะได้ไปจริงๆ...มันต้องผ่านไปได้ด้วยดี ^o^
ขอบคุณพ่อกับแม่ที่สนับสนุนหนูเป็นอย่างดี ขอบพระคุณมากๆค่ะ ><
หนูจะตั้งใจทำให้ดีที่สุดเลย...^_____________^
วันเสาร์ที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2553
At least ,, I still have You ^^
ผู้คนมากมาย...อาจมีใครทำร้ายตัวเรา
คำพูดมากมาย...อาจทำร้ายจิตใจและความรู้สึก
หลายๆสิ่งอาจทำให้เรามีน้ำตา เสียใจ และเจ็บปวด...
แต่ความทุกข์ทรมานจะไม่อยู่กับเราตลอดไป...
ในความมืดมิดที่สุด...เพียงประกายแสงเล็กๆ ก็สามารถฉุดรั้งเราเอาไว้
ในใจมืดบอด แต่เพียงแค่เีสียงกระซิบว่า...
" เธอยังมีเราอยู่ตรงนี้เสมอ "...เพียงเท่านี้ก็เหมือนหัวใจจะพองโต
ในเวลาที่ท้อแท้ที่สุด คล้ายว่านี่มันเป็นสิ่งที่ทรมานที่สุดในใจแล้ว
แต่เมื่อเวลาผ่านไป...และเมื่อเทียบกับสิ่งที่ยังรอคอยเราอยู่ข้างหน้า
นี่มันช่า้งเล็กน้อยเหลือเกิน...
ขอบคุณ...ใครคนหนึ่งที่พูดกับชั้นว่า...จะอยู่ข้างกันตลอดไป
ขอบคุณ...ใครคนหนึ่งที่เข้าใจและปลอบโยนเสมอในยามที่ชั้นร้องไห้
ขอบคุณ...ใครคนหนึ่งที่ทำให้รู้ว่า คนที่รักเรา ไม่ได้มีแค่คนเดียวในโลก
และตัวเรา...ไม่ได้ยืนอยู่เพียงลำพัง
อย่างน้อย...ชั้นก็ยังมี "เธอ" ที่อยู่ข้างๆกัน
อย่างน้อย...คนที่รักเราก็ยังมีอยู่จริง
อย่างน้อย...ความสุขเล็กๆก็เกิดขึ้นกับใจของชั้น...ตอนนี้
Thx for everything 'n Thx you here :]]]]]]]]]]]]]]]]
คำพูดมากมาย...อาจทำร้ายจิตใจและความรู้สึก
หลายๆสิ่งอาจทำให้เรามีน้ำตา เสียใจ และเจ็บปวด...
แต่ความทุกข์ทรมานจะไม่อยู่กับเราตลอดไป...
ในความมืดมิดที่สุด...เพียงประกายแสงเล็กๆ ก็สามารถฉุดรั้งเราเอาไว้
ในใจมืดบอด แต่เพียงแค่เีสียงกระซิบว่า...
" เธอยังมีเราอยู่ตรงนี้เสมอ "...เพียงเท่านี้ก็เหมือนหัวใจจะพองโต
ในเวลาที่ท้อแท้ที่สุด คล้ายว่านี่มันเป็นสิ่งที่ทรมานที่สุดในใจแล้ว
แต่เมื่อเวลาผ่านไป...และเมื่อเทียบกับสิ่งที่ยังรอคอยเราอยู่ข้างหน้า
นี่มันช่า้งเล็กน้อยเหลือเกิน...
ขอบคุณ...ใครคนหนึ่งที่พูดกับชั้นว่า...จะอยู่ข้างกันตลอดไป
ขอบคุณ...ใครคนหนึ่งที่เข้าใจและปลอบโยนเสมอในยามที่ชั้นร้องไห้
ขอบคุณ...ใครคนหนึ่งที่ทำให้รู้ว่า คนที่รักเรา ไม่ได้มีแค่คนเดียวในโลก
และตัวเรา...ไม่ได้ยืนอยู่เพียงลำพัง
อย่างน้อย...ชั้นก็ยังมี "เธอ" ที่อยู่ข้างๆกัน
อย่างน้อย...คนที่รักเราก็ยังมีอยู่จริง
อย่างน้อย...ความสุขเล็กๆก็เกิดขึ้นกับใจของชั้น...ตอนนี้
Thx for everything 'n Thx you here :]]]]]]]]]]]]]]]]
วันอาทิตย์ที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2553
Brighter Day~*
อาจยังไม่ลืมที่เคยเจ็บช้ำ
อาจยังระทมทุกข์กับความหลังอาจจะยังจำฝังใจ..
ต่อให้ใครๆ เฝ้าเตือนเท่าไร
ก็ยังคงนอนร้องไห้ฟูมฟาย จวบจนวันนึง ถึงได้เข้าใจ..
คร่ำครวญต่อไป แล้วได้อะไร ทุกข์ทนเพื่อใคร
เรื่องเจ็บปวด ร้าวรานในวันเก่า
จะเศร้าใจไปทำไม สุดท้ายก็ลืม ลืมหมดจากหัวใจ
วันนี้ยังทรมาน แต่น้อยลงกว่าเมื่อวานใช่ไหม
และวันนึงมันก็คงจางหายไป
We will find a brighter day
เจ็บจนตัวเองแทบหมดความหมาย
เจ็บมันเข้าไปแทบเป็นแทบตาย เจ็บจนมันชาทั้งใจ
เจ็บอีกไม่นานสักวันก็ลืม
เจ็บจนพอใจสักวันก็หาย เจ็บมาจนพอเสียที
คร่ำครวญต่อไป แล้วได้อะไร ทุกข์ทนเพื่อใคร
เรื่องเจ็บปวด ร้าวรานในวันเก่า
จะเศร้าใจไปทำไม สุดท้ายก็ลืม ลืมหมดจากหัวใจ
วันนี้ยังทรมาน แต่น้อยลงกว่าเมื่อวาน ใช่ไหม
และวันนึงมันก็คงจางหายไป
We will find a brighter day
วันที่ดีๆ ไม่ได้มีทุกวัน ตัวฉันนั้นก็รู้ว่า
คงต้องมีสักวัน ที่อาจมีน้ำตา ที่อาจเสียน้ำตา
ความรักเราหยุดมันสะดุด
อาจจะมีคลุกคลาน คิดว่าโชคดี
โชคดีไปละกัน ความรักมันไม่ลงตัวก็ยังดีที่รู้ทัน
จะบอกว่าฉันต้องไม่ตาย ก็บอกว่าเรายังไม่ตาย
สิ่งที่เจอในวันนี้มันไม่ใช่สิ่ง สุดท้าย..
ลืมเรื่องราวไม่ดี เลิกร้องไห้สักที
เริ่มต้นกับวันที่ดี
ลืมเรื่องราวไม่ดี เลิกร้องไห้สักที
เริ่มต้นใหม่กับวันที่ดี..
เรื่องเจ็บปวด ร้าวรานในวันเก่า
จะเศร้าใจไปทำไม สุดท้ายก็ลืม ลืมหมดจากหัวใจ
วันนี้ยังทรมาน แต่น้อยลงกว่าเมื่อวานใช่ไหม
และวันนึงมันก็คงจางหายไป
และสุดท้ายเราก็ลืมหมดหัวใจ We will find a brighter day
.::*::. Everything Will Be Find ^^ .::*::.
อาจยังระทมทุกข์กับความหลัง
ต่อให้ใครๆ เฝ้าเตือนเท่าไร
ก็ยังคงนอนร้องไห้ฟูมฟาย จวบจนวันนึง ถึงได้เข้าใจ..
คร่ำครวญต่อไป แล้วได้อะไร ทุกข์ทนเพื่อใคร
เรื่องเจ็บปวด ร้าวรานในวันเก่า
จะเศร้าใจไปทำไม สุดท้ายก็ลืม ลืมหมดจากหัวใจ
วันนี้ยังทรมาน แต่น้อยลงกว่าเมื่อวานใช่ไห
และวันนึงมันก็คงจางหายไป
We will find a brighter day
เจ็บจนตัวเองแทบหมดความหมาย
เจ็บมันเข้าไปแทบเป็นแทบตาย
เจ็บอีกไม่นานสักวันก็ลืม
เจ็บจนพอใจสักวันก็หาย เจ็บมาจนพอเสียที
คร่ำครวญต่อไป แล้วได้อะไร ทุกข์ทนเพื่อใคร
เรื่องเจ็บปวด ร้าวรานในวันเก่า
จะเศร้าใจไปทำไม สุดท้ายก็ลืม ลืมหมดจากหัวใจ
วันนี้ยังทรมาน แต่น้อยลงกว่าเมื่อวาน ใช่ไหม
และวันนึงมันก็คงจางหายไป
We will find a brighter day
วันที่ดีๆ ไม่ได้มีทุกวัน ตัวฉันนั้นก็รู้ว่า
คงต้องมีสักวัน ที่อาจมีน้ำตา ที่อาจเสียน้ำตา
ความรักเราหยุดมันสะดุด
อาจจะมีคลุกคลาน คิดว่าโชคดี
โชคดีไปละกัน ความรักมันไม่ลงตัวก็ยังดีท
จะบอกว่าฉันต้องไม่ตาย ก็บอกว่าเรายังไม่ตาย
สิ่งที่เจอในวันนี้มันไม่ใช
ลืมเรื่องราวไม่ดี เลิกร้องไห้สักที
เริ่มต้นกับวันที่ดี
ลืมเรื่องราวไม่ดี เลิกร้องไห้สักที
เริ่มต้นใหม่กับวันที่ดี..
เรื่องเจ็บปวด ร้าวรานในวันเก่า
จะเศร้าใจไปทำไม สุดท้ายก็ลืม ลืมหมดจากหัวใจ
วันนี้ยังทรมาน แต่น้อยลงกว่าเมื่อวานใช่ไห
และวันนึงมันก็คงจางหายไป
และสุดท้ายเราก็ลืมหมดหัวใจ
.::*::. Everything Will Be Find ^^ .::*::.
ระบาย รสร !!
คำว่ามิตรภาพ...มันเกิดขึ้นจากความรู้สึกของแต่ละคนที่จะมีต่อกันว่ามันมากแค่ไหน
ในเมื่อบางคนไม่ใส่ใจในความสำคัญของคำๆนั้น ปล่อยให้มันเลือนหาย
ก็คงไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะใส่ใจกับความรู้สึกของคนนั้นเช่นเดียวกัน
ทำไมหรอคะ ? มันลำบากมากรึไงที่คุณกำลังจะทำน่ะ
ทีเวลาแบบนี้แต่เป็นคนอื่นที่ชวนคุณ คุณไปกับเค้าได้
แต่พอเป็นเรา...ทำไมต้องอ้างนั่นอ้างนี่วะคะ
คนเราอะ ถ้าใจมันจะห่างกันแล้ว มันก็คงทำอะไรไม่ได้จริงๆนั่นแหละ
เพราะอย่างนั้น...คุณอยากจะทำอะไรก็เชิญนะคะ ไม่ห้าม
เพราะไม่ได้สนใจอะไรอยู่แล้ว กรุณาอย่าสำคัญตัวเองมากเกินไป
สิ่งไหน คำพูดไหน ที่คุณเคยพ่นใส่คนอื่น เหมือนกับว่าเค้าทำผิดนักหนา
มันกำลังย้อนเข้าตัวคุณนะ...รู้ตัวไว้ด้วยว่าตอนนี้ คุณไม่ได้ต่างจากที่เคยว่าคนอื่นเค้าเลย
ถ้าคิดจะเปลี่ยนไป ขอร้องเหอะนะ อย่าให้มันเลวลง
คนเราเปลี่ยนแปลงได้...แต่ต้องในทางที่ดีขึ้น ไม่ใช่ต่ำลงแบบนี้
มีสติเมื่อไหร่ ? ค่อยกลับมาเป็นเหมือนเดิมนะคะ ชิส์
ในเมื่อบางคนไม่ใส่ใจในความสำคัญของคำๆนั้น ปล่อยให้มันเลือนหาย
ก็คงไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะใส่ใจกับความรู้สึกของคนนั้นเช่นเดียวกัน
ทำไมหรอคะ ? มันลำบากมากรึไงที่คุณกำลังจะทำน่ะ
ทีเวลาแบบนี้แต่เป็นคนอื่นที่ชวนคุณ คุณไปกับเค้าได้
แต่พอเป็นเรา...ทำไมต้องอ้างนั่นอ้างนี่วะคะ
คนเราอะ ถ้าใจมันจะห่างกันแล้ว มันก็คงทำอะไรไม่ได้จริงๆนั่นแหละ
เพราะอย่างนั้น...คุณอยากจะทำอะไรก็เชิญนะคะ ไม่ห้าม
เพราะไม่ได้สนใจอะไรอยู่แล้ว กรุณาอย่าสำคัญตัวเองมากเกินไป
สิ่งไหน คำพูดไหน ที่คุณเคยพ่นใส่คนอื่น เหมือนกับว่าเค้าทำผิดนักหนา
มันกำลังย้อนเข้าตัวคุณนะ...รู้ตัวไว้ด้วยว่าตอนนี้ คุณไม่ได้ต่างจากที่เคยว่าคนอื่นเค้าเลย
ถ้าคิดจะเปลี่ยนไป ขอร้องเหอะนะ อย่าให้มันเลวลง
คนเราเปลี่ยนแปลงได้...แต่ต้องในทางที่ดีขึ้น ไม่ใช่ต่ำลงแบบนี้
มีสติเมื่อไหร่ ? ค่อยกลับมาเป็นเหมือนเดิมนะคะ ชิส์
วันศุกร์ที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2553
Flower's tears ,,
เหมือนทุกอย่างผ่านไปนานแล้ว ,, คล้ายว่าทุกอย่างกำลังไปได้ด้วยดี
แต่กลับไม่ใช่อย่างนั้น...
รู้ว่าที่ผ่านมา มันยากแค่ไหนที่ต้องปล่อยมือแล้วยืนอยู่ตัวคนเดียว
รู้ว่าต้องฝืนยิ้มแค่ไหน เวลาที่ต้องเจอผู้คนมากมาย
รอยยิ้มที่เคยสดใสของคุณ หายไปตั้งแต่วันที่เค้าเดินแยกทาง...
จนกระทั่งวันที่เห็นคุณยิ้มได้อีกครั้ง...ดีใจนะ...คิดว่าทุกอย่างกำลังจะเริ่มต้นใหม่
อาจจะยังลืมไม่ได้ แต่ก็ไม่ทุรนทุรายเหมือนเก่า...
มาวันนี้...ที่คิดไว้คงไม่ใช่อีกแล้ว เพราะคุณมีน้ำตาอีกครั้ง
เพราะคนๆเดิม...ฮันเกิง...เพราะพี่อีกแล้ว...
คิม ฮีชอลที่เคยเ้ข้มแข็ง...เสียน้ำตาเพราะพี่อีกแล้วนะ
พี่เห็นมั้ย ? ถ้าเห็นแล้วรู้สึกอะไรรึป่าว ? เข้าใจอะไรบ้างมั้ย ?
หรือว่า...คุณไม่รู้สึกอะไรกับคนของเราแล้ว
คำว่าึิคิดถึง...แค่คำๆเดียว คุณบอกผ่านสิ่งเดียวกันกลับมาไม่ได้เลยหรอคะ ?
คุณทนเห็นน้ำตาของคนทีรักคุณได้ใช่มั๊ย ? แต่นั่นไม่ใช่กับพวกเรา...
เพียงแค่เห็นรูปภาพ...ไม่ต้องมีคำบรรยาย ไม่ต้องมีการเอ่ยชื่อ...
ไม่มีใครดูไม่ออกว่าคนของเรากำลังหมายถึงใคร...
คนของเราทุกข์ใจ เมามาย และร้องไห้อย่างเจ็บปวด...
เพราะคำเดียวที่คนของเราบอกว่า มันมากมายเกินกว่าจะบอกออกมาได้...
คำว่า "คิดถึง"...
ทุกอย่างสายเกินไปอย่างที่คนของเราบอกจริงๆหรอคะ ?
ไ่ม่มีทางไหนแล้วหรอ ? จะไม่มีคำว่า "ฮันชอล" อีกแล้วใช่มั้ย ?
ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้น...แต่ขอร้องนะคะ
ทำให้คนของเรารับรู้บ้างว่า คุณรับรู้ความรู้สึกของคนของเรา
คุณรับรู้และรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน...นะคะ
จะรอวันนั้นนะ ถึงแม้จะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่...
กลีบดอกไม้ จะปกป้องรอยยิ้มของ ดอกไม้...ตลอดไป
รอยยิ้มที่หายไป...เพราะ ผีเสื้อ...
แต่กลับไม่ใช่อย่างนั้น...
รู้ว่าที่ผ่านมา มันยากแค่ไหนที่ต้องปล่อยมือแล้วยืนอยู่ตัวคนเดียว
รู้ว่าต้องฝืนยิ้มแค่ไหน เวลาที่ต้องเจอผู้คนมากมาย
รอยยิ้มที่เคยสดใสของคุณ หายไปตั้งแต่วันที่เค้าเดินแยกทาง...
จนกระทั่งวันที่เห็นคุณยิ้มได้อีกครั้ง...ดีใจนะ...คิดว่าทุกอย่างกำลังจะเริ่มต้นใหม่
อาจจะยังลืมไม่ได้ แต่ก็ไม่ทุรนทุรายเหมือนเก่า...
มาวันนี้...ที่คิดไว้คงไม่ใช่อีกแล้ว เพราะคุณมีน้ำตาอีกครั้ง
เพราะคนๆเดิม...ฮันเกิง...เพราะพี่อีกแล้ว...
คิม ฮีชอลที่เคยเ้ข้มแข็ง...เสียน้ำตาเพราะพี่อีกแล้วนะ
พี่เห็นมั้ย ? ถ้าเห็นแล้วรู้สึกอะไรรึป่าว ? เข้าใจอะไรบ้างมั้ย ?
หรือว่า...คุณไม่รู้สึกอะไรกับคนของเราแล้ว
คำว่าึิคิดถึง...แค่คำๆเดียว คุณบอกผ่านสิ่งเดียวกันกลับมาไม่ได้เลยหรอคะ ?
คุณทนเห็นน้ำตาของคนทีรักคุณได้ใช่มั๊ย ? แต่นั่นไม่ใช่กับพวกเรา...
เพียงแค่เห็นรูปภาพ...ไม่ต้องมีคำบรรยาย ไม่ต้องมีการเอ่ยชื่อ...
ไม่มีใครดูไม่ออกว่าคนของเรากำลังหมายถึงใคร...
คนของเราทุกข์ใจ เมามาย และร้องไห้อย่างเจ็บปวด...
เพราะคำเดียวที่คนของเราบอกว่า มันมากมายเกินกว่าจะบอกออกมาได้...
คำว่า "คิดถึง"...
ทุกอย่างสายเกินไปอย่างที่คนของเราบอกจริงๆหรอคะ ?
ไ่ม่มีทางไหนแล้วหรอ ? จะไม่มีคำว่า "ฮันชอล" อีกแล้วใช่มั้ย ?
ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้น...แต่ขอร้องนะคะ
ทำให้คนของเรารับรู้บ้างว่า คุณรับรู้ความรู้สึกของคนของเรา
คุณรับรู้และรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน...นะคะ
จะรอวันนั้นนะ ถึงแม้จะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่...
กลีบดอกไม้ จะปกป้องรอยยิ้มของ ดอกไม้...ตลอดไป
รอยยิ้มที่หายไป...เพราะ ผีเสื้อ...
วันเสาร์ที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2553
Happy Time 2 :)))
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)