ในที่สุด...วันนี้ก็มาถึง
วันที่ได้รู้ว่า ทุกอย่างที่ทำลงไป ไม่เคยเข้าไปถึงใจเธอได้เลย
ทำไมไม่พูดแต่แรก ว่ามันเป็นไปไม่ได้...
ทำไมไม่พูดแต่แรก ว่าอย่ารอ...
ทำไมชอบให้ความหวังคนอื่นนักวะ ?
มีความสุขใช่มั๊ย ? ที่เห็นชั้นรอแค่เธอ
มีความสุขใช่มั๊ย ? ที่เห็นน้ำตาของชั้น
มีความสุขมากซินะ...ที่เห็นคนๆหนึ่งกำลังเจ็บเพราะตัวเอง
ถนัดนักซิ...การทำร้ายความรู้สึกของคนอื่นน่ะ
รู้อะไรมั๊ย ? ตอนนี้แผลเดิมๆแผลนี้ มันกำลังโดนกรีดเป็นชิ้นๆ
จนมันยากที่จะสมานตัวแล้วหายสนิท...
มีคนบอกว่า...ถ้าเรารักเค้า ในเมื่อเค้ามีความสุข เราก็ต้องสุขไปด้วยซิ...
คนดีๆเค้าก็คงคิดแบบนั้นได้นั่นแหละ...
แต่เพราะชั้นไม่ใช่คนดีขนาดนั้น...ไม่ใช่เลย
แค่ได้ยินชื่อของผู้หญิงคนนั้น...มันก็ชาไปทั้งตัว
มือไม้สั่น...ใจหวิวๆ...หายใจไม่ค่อยออก...
ก็แค่...ปฏิกิริยาที่ควบคุมไม่ได้ แม้กระทั่ง...น้ำตา
ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่า...9 ปีที่ผ่านมาไม่มีค่าอะไรเลย
ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่า...คำว่า "รัก" ของชั้นมันไร้ค่ากับเธอขนาดไหน
ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่า...เลิกโง่งมงายกับคนที่ไม่เคยเห็นคุณค่าของเราซักที
ต่อไปนี้...จะพยายามใช้คำว่า "เพื่อน" กับเธอให้ได้
ต่อไปนี้...อย่าใส่ใจเวลาเห็นชั้นกำลังเศร้า
ต่อไปนี้...อย่าเป็นห่วงเวลาชั้นไม่สบาย
ต่อไปนี้...อย่าพูดว่าคิดถึงเวลาคุยกัน
ต่อไปนี้...อย่าพูดว่าฝันดีเวลาจะเข้านอน
ต่อไปนี้...อย่ามาที่ที่เป็นของชั้นอีก
ต่อไปนี้...ไม่มีคำว่า "เรา" อีกแล้ว
ต่อไปนี้...จะมีแค่คำว่า "จบ" เท่านั้น
ต่อไปนี้...อย่าใช้คำว่า "เพื่อน" มาทำร้ายกันอีก
เธอเคยบอกว่า...คำว่าเพื่อนมันค้ำคอ...ใช่มั๊ย ?
ไม่ต้องห่วงนะ...เพราะต่อไปนี้ จะไม่มีคำนั้นอีกแล้ว
จะมีแค่ "เพื่อน" ธรรมดาๆคนหนึ่ง...ไม่มีอะไรพิเศษ
ขอร้อง...ถ้าไม่ว่ายังไงก็ไม่มีทางเป็นไปได้แล้ว
เลิก ให้ ความ สำ คัญ กับ ชั้น ซัก ที !!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น