ช่วงเวลาที่ไม่อยากพบเจอ...มันน่ากลัว
ความรักที่ไม่มีทางเป็นไปได้...มันเจ็บปวด
ความหวังลมๆแล้งๆ...มันท้อแท้
การยืนอยู่ตรงนี้ ทำได้แค่รอ แค่มอง และแค่หวัง...มันน่าสมเพช
ต่อไปนี้...การพยายามถอยออกมาคงจะเป็นทางที่ดีที่สุด
ปล่อยให้เธอเดินต่อไป แต่ชั้น...จะยอมถอยออกมาเอง
จะไม่ยื้อ ไม่รอ และไม่รัก...อีกต่อไป
ใช้หัวใจลงทุน แต่กลับได้น้ำตากลับมาเป็นผลตอบแทนทุกครั้ง
ถึงเวลาซักที...เวลาที่ชั้นควรเลิกหลอกตัวเอง
หลอกว่า ตัวเองยังมีโอกาส...ทำให้มันจบเถอะนะ
Good Bye...My old HEART~*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น